جوش زدن یکی از مشکلات پوستی شایع در میان خانم ها و آقایان است که معمولا هیچ کس از آن در امان نمی ماند. بسیاری از افراد در دوران نوجوانی و بلوغ گرفتار جوش می شوند و برخی نیز ممکن است در بزرگسالی و دهه های سوم و چهارم زندگی خود جوش بزنند. اما یکی از بزرگ ترین اشتباهاتی که افراد در برابر جوش ها انجام می دهند این است که خودشان بدون اطلاع کافی دست به درمان آنها می زنند. ترکاندن جوش، خشک کردن پوست و استفاده از انواع مختلف درمان های خانگی می تواند باعث شود که جای جوش مدت ها بر روی پوست باقی بماند. به همین علت داشتن اطلاعات کافی در مورد انواع مختلف جوش های پوستی و روش های درمان آنها بسیار مهم است.
در صورتی که از نوع جوش های خود اطلاع داشته باشید می توانید بهترین را نیز روش برای درمان آنها انتخاب کنید. البته باید توجه داشته باشید که علت اصلی ایجاد جوش، صرف نظر از نوع آن، گرفتگی منافذ پوست با سلول های مرده، چربی و باکتری ها است. با این حال شدت جوش ها و تاثیری که می توانند بر روی سلامت پوست داشته باشند با یکدیگر تفاوت بسیاری دارند. در این مقاله قصد داریم تا انواع جوش ها و روش های مختلف درمان آنها را مورد بررسی قرار دهیم.
فهرست مطالب
عوامل ایجاد انواع جوش
اگرچه جوش زدن به طور معمول با تغییرات هورمونی در نوجوانی تجربه می شود، اما بسیاری از بزرگسالان نیز دچار جوش های پوستی می شوند. صرف نظر از نوع جوش، جوش زدن می تواند علل مختلفی داشته باشد که برخی از آنها عبارتند از:
– تولید بیش از حد چربی یا سبوم
– سلول های مرده پوست
– مشکلات هورمونی
– موهای در حال رشد
– محصولات پوستی نامرغوب
– عوارض جانبی برخی داروها
– بهداشت نامناسب
– باکتری ها
– استرس
– تغذیه ناسالم
– نور خورشید
انواع جوش صورت و بدن
در حال حاضر یکی از رایج ترین ترین مشکلات پوستی در کودکان و بزرگسالان جوش است. جوش ها انواع و اقسام مختلفی دارند که ممکن است هر کس ترکیبی از انواع جوش را تجربه کند و یا تنها یک نوع جوش بزند. اهمیت دانستن نوع جوش این است که می توانید بهترین روش درمان را برای خود انتخاب کنید.
به طور کلی جوش ها می توانند التهابی یا غیرالتهابی باشند که انواع مختلف آن درون این دو دسته قرار می گیرند و شامل موارد زیر می شوند:
-
جوش های غیرالتهابی
– جوش های سر سیاه
– جوش های سر سفید
-
جوش های التهابی
– پاپول ها
– پاستول ها
– نودول ها
– کیست ها
۱- جوش های غیر التهابی
جوش های غیرالتهابی شامل جوش های سر سیاه و جوش های سر سفید می شود. این جوش ها معمولا ورم پوستی ایجاد نمی کنند و عموما با درمان های ساده و معمول قابل درمان هستند.
سالیسیلیک اسید که اکثرا برای درمان انواع جوش استفاده می شود، در واقع بهترین درمان برای جوش های غیرالتهابی است. این محلول پوست را لایه برداری می کند و سلول های مرده ایجاد کننده جوش های سرسیاه و سرسفید را از بین می برد. سالیسیلیک اسید در برخی محصولات بهداشتی مانند پاک کننده ها، تونرها و مرطوب کننده ها وجود دارد.
– جوش های سر سیاه (کومدون باز)
جوش های سرسیاه زمانی ایجاد می شوند که منافذ پوست توسط ترکیبی از چربی یا سبوم و سلول های مرده پوست پوشیده شوند. علت سیاه دیده شدن سطح جوش های پوستی این است که قسمت بالای منافذ پوست باز می ماند، در حالی که سایر قسمت های آن مسدود شده است. جوش های سر سیاه می تواند بر روی صورت، کمر، سینه، گردن، بازوها و شانه ها ایجاد شوند.
– جوش های سر سفید (کومدون بسته)
جوش های سرسفید نیز زمانی ایجاد می شوند که منافذ پوست با ترکیبی از سبوم و سلول های مرده پوست مسدود شوند، اما برخلاف جوش های سرسیاه، بالای منافذ پوست بسته می ماند. به همین علت ظاهر جوش های سر سفید مانند برآمدگی هایی است که از پوست بیرون زده است. جوش های سر سفید می توانند بر روی صورت، کمر، سینه و برخی از اوقات نیز بر روی گردن و شانه ها نیز دیده شوند.
به دلیل بسته بودن منافذ پوست، درمان جوش های سر سفید دشوار تر است. برای این منظور محصولاتی که حاوی سالیسیلیک اسید هستند می توانند مفید باشند. با اینحال بهترین راه برای درمان جوش سر سفید استفاده از رتینوئید موضعی است. یکی از محصولات حاوی رتینوئید موجود در بازار کرم یا ژل آداپالن است. اگر این کرم برای شما اثربخش نبود، رتینوئیدهای موضعی قوی تری نیز وجود دارند که می بایست توسط متخصص پوست برای شما تجویز گردد.
۲- جوش های التهابی
نوع دیگری از انواع جوش ها، جوش هایی هستند که قرمز و متورم می شوند و با نام جوش های التهابی شناخته می شوند. با آنکه چربی و سلول های مرده پوست موجب ایجاد جوش می شوند، اما باکتری ها نیز می توانند در مسدود کردن منافذ پوست نقش داشته باشند. باکتری ها می توانند باعث ایجاد عفونت در زیر سطح پوست شوند. همین امر می تواند باعث ایجاد انواع جوش و آکنه های دردناک شود که خلاص شدن از دست آنها کار آسانی نیست.
محصولات حاوی بنزوئیل پراکسید می توانند به کاهش تورم و از بین بردن باکتری های روی پوست کمک کنند. این محصولات همچنین چربی اضافی پوست را از بین می برند. شایان ذکر است که متخصصین پوست معمولا با توجه به نوع جوش های التهابی در کنار بنزوئیل پراکسید، یک آنتی بیوتیک خوراکی یا موضعی نیز تجویز می کنند. رتینوئیدهای موضعی در درمان پاپول ها و پاستول ها نیز بسیار موثر هستند.
– پاپول ها
پاپول ها، که یکی از انواع جوش های التهابی هستند، زمانی به وجود می آیند که دیواره های دور منافذ پوست در اثر التهاب شدید آسیب ببینند. این امر موجب می شود که منافذ پوست مسدود و سخت شوند و نسبت به تماس دردناک گردند. پوست اطراف این منافذ معمولا صورتی می شود. پاپول ها ممکن است در هر نقطه از بدن مانند گردن، سینه، بازوها، کمر و نشیمن گاه ایجاد شوند.
– پاستول ها
پاستول ها نیز می توانند بر اثر تخریب دیواره اطراف منافذ پوستی ایجاد شوند. برخلاف پاپول ها، درون پاستول ها مملو از چرک می شود. این جوش ها به صورت برآمده از پوست بیرون می آیند و معمولا قرمز رنگ هستند. گاهی سر این جوش ها به رنگ زرد یا سفید در می آید. پاستول ها معمولا بیشتر روی صورت، کمر یا شانه ها دیده می شوند.
– نودول ها
یکی دیگر از انواع جوش ها نودول ها هستند. نودول ها زمانی ایجاد می شوند که منافذ پوست مسدود، متورم، بزرگ و دچار التهاب زیادی می شوند. برخلاف پاستول ها و پاپول ها، نودول ها زیرپوستی تر هستند.
به خاطر عمیق بودن نودول ها و فاصله آنها با سطح پوست، معمولا برای از بین بردن آنها نمی توان از درمان های خانگی استفاده کرد؛ بنابراین نیاز است تا یک دکتر متخصص داروهای مورد نیاز را تجویز کند. دارویی که معمولا متخصصین پوست برای درمان این جوش ها تجویز می کند ایزوترتینوین خوراکی است. این دارو نوعی ویتامین A است که به روزانه و به مدت ۴ تا ۶ ماه مصرف می شود و می تواند با کاهش اندازه غده های چربی درون منافذ پوست، نودول ها را درمان کند.
– کیست ها
کیست ها زمانی به وجود می آیند که منافذ پوست به واسطه ترکیبی از باکتری، سبوم و سلول های مرده پوست دچار گرفتگی شده باشد. گفتنی است که این گرفتگی و انسداد در لایه عمیقی از سطح پوست قرار دارد و حتی نسبت به نودول ها نیز عمق بیشتری دارد.
این برآمدگی های بزرگ قرمز و سفید معمولا دردناک هستند و نمی توان آنها را لمس کرد. کیست ها وسیع ترین نوع آکنه هستند و معمولا در نتیجه عفونت شدید ایجاد می شوند. همچنین احتمال ایجاد اسکار پوستی به واسطه این نوع از جوش بیشتر است. دارویی که معمولا در این مواقع تجویز می شود ایزوترتینوین است و در شرایط حاد نیز ممکن است متخصص پوست با کمک لیزر یا جراحی کیست اقدام به از بین بردن آن نماید.
کدام یک از انواع جوش ها خطرناک تر هستند؟
جوش های سرسیاه و جوش های سرسفید کم خطر ترین انواع جوش ها هستند؛ بنابراین اغلب اوقات می توان این جوش ها را با درمان های موضعی رایج نظیر تونرهای حاوی سالیسیلیک اسید یا بنزوئیل پراکسید از بین برد. با وجود این اگر درمان های معمول جواب ندهد، به راحتی می توان کومدون ها را با رتینوئیدهای موضعی درمان نمود. نوعی از رتینوئیدها به نام آداپالن، به آسانی قابل تهیه هستند و برای از بین بردن جوش های سرسیاه و سرسفید بسیار موثر اند.
درمان پاستول ها و پاپول ها از موارد قبلی دشوار تر هستند. درمان های رایج ممکن است آنها را از بین ببرد یا در برابر آنها بی تاثیر باشد. این جوش ها با توجه به آنکه خطرشان متوسط است، ممکن است به درمان های خوراکی یا موضعی توسط یک متخصص پوست نیاز داشته باشند.
در نهایت باید بگوییم که نودول ها و کیست ها، خطرناک ترین نوع جوش ها هستند که برای از بین بردن آنها ها حتما باید به متخصص پوست مراجعه نمود. خراشیدن یا ترکاندن نودول ها یا کیست ها می تواند منجر به ایجاد اسکار یا زخم شود.
بیشتر بخوانید
روش های پیشگیری از جوش زدن صورت
جوش زیر پوستی چیست؟ اگر چرکی شد چه کنیم؟
از بین بردن جای جوش با ساده ترین روش ها
بدون دیدگاه